میراث آریا:یکی از شهرستان‌های استان اصفهان که می‌توانید برای تعطیلات نوروزی بر آن حساب کنید «دهاقان» است؛ شهرستان دهاقان  به مرکزیت شهر دهاقان و با فاصله ۲۰ کیلومتری از غرب شهرضا و ۱۰۰ کیلومتری از اصفهان در ناحیه سردسیر و کوهستانی دامنه زاگرس واقع شده است.

درباره وجه‌ تسمیه و ریشه کلمه «دهاقان» آمده که چون سادات در این مکان سکونت داشتند، اینجا «ده آقایان» یا به اختصار «دهاقان» نامیده شده و نیز گویند که به دلیل روستاهای پر برکت و وجود دهقان‌ها این منطقه دهاقان مخفف دهقان‌ها نام‌گذاری شده است.

این شهرستان ۳ محور اصلی گردشگری دارد که در محور نخست گردشگران می‌توانند، میهمان دیار «بودجان» شوند و از چشمه‌های بی‌نظیر و مناظر بکر طبیعی نظیر «دشت لاله‌های واژگون» و قنات‌ها و چشمه‌ساران لذت ببرند.

در محور دوم گردشگری در جاده دهاقان به بروجن باغ‌های سرسبز و قنات‌های زیبا و بیشه‌های بی‌نظیر و جاذبه‌های روستایی و عشایری مشهود است و در محور سوم که مناطق شهری را شامل می‌شود، گردشگران با مساجد و بازار  و آسیاب‌ها و روستای دیدنی «پوده» آشنا می‌شوند.

در ادامه قصد داریم شما را با اماکن دیدنی و گردشگری شهرستان دهاقان آشنا کنیم؛

مسجد جامع دهاقان (مسجد حاج میرزا بابا)

مسجد جامع دهاقان با ۲۴۰ متر مساحت در داخل راسته بازار، نزدیک چهارسو در کنار مساجد دیگری مثل مسجد حاج مهدی قرار دارد، این مسجد توسط شخصی به نام «حاج میرزا بابا» احداث شده است و از بناهای اوایل دوره قاجار در دهاقان است؛ این مسجد ارتباط تنگاتنگی با بازار و قدیمی‌ترین راسته مهم شهر داشته است.

 

ساختمان مسجد دارای یک هشتی در مسیر ورودی یک حیاط کوچک و شبستانی (ستوندار) است که پوشش آن را به شیوه چهارضربی اجرا کرده‌اند؛ شبستان با آجرهایی با ابعاد ۵*۲۰*۲۰ سانتی‌متر در راستای محور قبله با سه ردیف ستون ، سه تایی از جنس آجر برپا شده است؛ محراب مسجد دارای تزئینات مقدس و گچبری‌هایی با نقوش اسلامی است و در پشت بام این بنا نیز ساعت آفتابی واقع است که کاربرد آن تشخیص ظهر و زمان اذان نمازهای ظهر و عصر بوده همچنین در این مسجد شاهدیم که محل استقرار زنان و مردان با دیوار چوبی تفکیک شده است.

مسجد میر

 

مسجد میر مهم‌ترین و قدیمی‌ترین بنای تاریخی دهاقان است که براساس مطالعات میراث فرهنگی استان اصفهان قدمت آن به اواخر دوره سلجوقی و اوایل دوره ایلخانی باز می‌گردد؛ این مسجد در وسط بازار و شمال مسجد جامع واقع است.

کف مسجد میر برخلاف مساجد اطراف خودش بالاتر از سطح بازار و از نظر معماری و هنر ساده‌تر است؛ با توجه به نوشته‌ای که در داخل مسجد نصب شده این بنا یکبار در سال ۱۳۱۰ و بار دیگر در سال ۱۳۶۲ تعمیر شده است.

این مسجد، مسجدی درونگرا و شبستانی است که با خشت ساخته و با رویه گچی پوشیده شده و مساحت آن حدود ۱۶۰ متر مربع است ؛ درون مسجد هیچگونه تزئینی وجود ندارد اما دیواره خارجی بنا دارای آجر کاری است؛ اهالی اعتقاد دارند که این مسجد بقایای یک آتشکده است که پس از اسلام تبدیل به مسجد گردیده است. 

 

خانه حسینقلی خان خطایی

 

خانه حسینقلی خان خطایی با ۱۷۰ سال قدمت از بناهای تاریخی دهاقان است که در بهمن سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است؛ حسینقلی خان حدود یک قرن قبل حاکم دهاقان و این خانه مقر فرمانروایی وی بوده است، بنا بر اظهار نظر اهالی حکیم جهانگیرخان قشقایی نیز دوران کودکی خود را در این خانه سپری کرده است.

 

این خانه با مصالح خشت به عنوان مصالح اصلی و ساختاری و آجربه عنوان مصالح ثانوی ساخته شده است و فضای مسکونی آن در جبهه شمالی و جنوبی پیرامون یک حیاط مرکزی بزرگ تشکیل شده است.

بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون دهاقان

 

بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی‌بی خاتون دهاقان که از فرزندان جابربن عبدالله انصاری هستند از زیارتگاه‌های دهاقان به شمار می‌رود که در چهار کیلومتری شمال دهاقان و در مسیر دهاقان–مبارکه قرار دارد؛ آرامگاه بابا شیخ حسین  در میان باغ‌های دهاقان زیبایی دو چندان دارد و از تفرجگاه‌ها و زیارتگاه‌های این شهرستان است.

 

ساختمان اصلی این بقعه مربوط به دوران صفویه و متشکل از ایوان، گنبدخانه و رواق است؛ مقبره بابا شیخ حسین در ضریح چوبی مربوط به دوره صفویه در زیر گنبد قرار دارد و مقبره بی‌بی خاتون خواهر بابا شیخ حسین در انتهای جنوبی بنا در ضریحی چوبی واقع گردیده است، در ایوان، رواق و حیاط مقبره‌هایی مربوط به متولیان و همچنین خدام و ارادتمندان به این مکان دیده می‌شود.

پل «سطل» 

 

پل «سطل» از مهم‌ترین پل‌های تاریخی دوره صفوی در یک کیلومتری شمال دهاقان واقع شده است؛وجه تمایز این پل با دیگر پلها در این است که بر روی آن به جای تردد افراد جوی آبی وجود دارد که آب را از سمت شرق رودخانه به غرب آن منتقل می‌کند.

 

این پل در ابتدای جاده دهاقان به سمت پوده در کنار مزرعه حسین آباد واقع شده است،دهانه‌ی پل به شکل سنتی و ضربی و حالت نیم‌دایره است که ارتفاع آن تقریباً ۴ تا ۵ متر، عرض آن ۳متر و طولش ۴  متر است.

جاده بودجان دهاقان

 

جاده بودجان دهاقان یکی از زیباترین جاده‌های ایران و از محورهای گردشگری دهاقان به‌شمار می‌رود که دارای مناظری بسیار دل‌انگیز و مناطق گردشگری متنوع است و تماشای آن خاطره انگیز خواهد بود.

این قسمت که شامل مناطق اردسته، چشمه مردنگ و کج دنبه، چشمه بازن، قنات بنوی، قنات بودجان و باغ‌های سیب، دره شاه صفی (از مناطق نمونه گردشگری) دشتک، هرندی، تخته چمن آستانه و دشت لاله‌های واژگون است، هر سال شاهد حضور هزاران مسافر و گردشگر در ایام نوروز، به‌ویژه سیزده به در می‌باشد. 

 

این منطقه از آب و هوای بسیار دلپذیر و منحصر به فردی برخوردار است، در فصول گرم سال وزش بادهای خنک گرمای تابستان را خنثی می‌کند؛ جاده بودجان از قنوات و اراضی و مراتع سر سبز برخوردار است، پوشش گیاهی متنوعی دارد که اغلب شامل آویشن، کتیرا، چای کوهی است؛ در بهار و تابستان عشایر دراین منطقه با نصب سیاه چادر به چرای گوسفندان می ‌پردازند.

نکته قابل توجه در این جاده وجود منطقه گردشگری اردسته است که در ابتدای جاده بودجان به چشم می‌خورد، منطقه‌ای که به سبب وجود درخت داغداغان مورد توجه همگان بوده و به‌دلیل وجود چشمه آب و مجموعه تفریحی و رفاهی کوهسار با احداث سیاه چادر و اتاق‌های کاهگلی و امکانات رفاهی، مکانی آرام برای استراحت و تفریح مسافران است.

 

در انتهای این جاده به منطقه گردشگری «آستانه» وارد می‌شویم که در پیچ و خم آن دره شاه خودنمایی می‌‌کند، در این مکان گردشگران با آبشاری که از دل کوه، از میان گیاهان سرسبز جاری است مواجه شده و از زیبایی آن لذت می‌برند؛ روزگاری شاهان صفوی در جوار آن به شکار آهو می‌پرداختند و به همراه خانواده و ملازمان خود تابستان را در این منطقه سپری می‌کردند تا از زیبایی و خنکای آب و هوای این منطقه استفاده کنند.

بیشه دزج

 

در ۱۰ کیلومتری غرب  دهاقان و در مسیر دهاقان به بروجن،  بیشه سبز دزج قرار دارد، بیشه زاری با درختان سربه فلک کشیده که با ورود بهار به این منطقه سبزی و شادابی را به ارمغان آورده است؛ بیشه دزج به‌عنوان یک مکان آرام و دنج آماده حضور گردشگرانی است که می‌خواهند به دور از هرگونه دغدغه و مشغله روزمره در کنار طبیعتی هزار رنگ یک روز خاطر انگیز را سپری کنند و از هوای پاک بهاری لذت ببرند، البته ورود گردشگر نیز در این منطقه هم یک پتانسیل و هم یک تهدید محسوب می‌شود.

چشمه علی همگین

در پنج کیلومتری جنوب روستای همگین درختان تنومند قدیمی وچشمه‌ای زیبا با آبی سرد و بدون املاح به نام چشمه علی در میان کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی زاگرس چشم‌ها را  می‌نوازد؛ اهالی روستا عقیده‌ی خاصی به چشمه علی دارند و معتقدند که این چشمه‌ی همیشه جوشان که حتی در خشکسالی‌ها نیز آب چشمه جاری بوده است؛ معجزه‌ی عصای امام هشتم(ع)  است که در موقع عبور از منطقه و سفر به سمت خراسان  این چشمه به وجود آمده است.

 

رسمی از گذشته در بین اهالی وجود داشته که در سال‌های کم باران گاوی را با جمع آوری پول و نذری مردم خریداری و پس ازخواندن نماز باران به دور چشمه علی می چرخاندند و  سپس آنرا سر چشمه قربانی  و گوشت آنرا بین همه‌ی اهالی تقسیم می‌کردند.

دیدنی‌های بکر و طبیعت زیبا و به‌یادماندنی مراتع و روستاهای اطراف دهاقان و ابنیه داخل شهر در مسیر گذر ۵ استان مرکزی و جنوبی فرصت نابی برای گسترش صنعت گردشگری شهرستان دهاقان است.

انتهای پیام/

انتهای پیام/